M. Peyronie of Induratio Penis Plastica (IPP)
Guillaume de la Peyronie was hofarts ten tijde van Lodewijk XIV (Zonnekoning). Het gaat dus om een reeds heel lang gekend probleem. In deze tekst willen we u graag wat uitleg geven om een beter inzicht te krijgen in deze “ziekte”. Bij een dergelijk probleem spreken we trouwens niet graag over een ziekte, het betreft hier eerder een ongemak.
Ziektebeschrijving
De ziekte van Peyronie noemen wij een idiopathische zelflimiterende aandoening. Idiopathisch betekent dat we eigenlijk de oorzaak niet goed kennen. Vaak is er geen duidelijke reden voor het probleem te achterhalen. Af en toe is er echter toch een trauma aan te duiden als mogelijk begin van het probleem. Het kan bijvoorbeeld zijn dat bij seksueel contact de penis dubbelgeklapt is. Zoals gezegd is er echter meestal geen duidelijke oorzaak vast te stellen. Wat we wel vaststellen, is dat dit probleem soms gepaard gaat met wat men “de ziekte van Dupuytren” noemt. Dit is een soortgelijk probleem, maar dan ter hoogte van de handpalm. Soms heeft men ook problemen aan de voet: dit noemt men M. Ledderhose.
De ziekte van Peyronie is dus doorgaans idiopathisch (zonder duidelijke oorzaak) en zelflimiterend. Dit betekent dat het ziekteproces uiteindelijk gaat stilvallen. We hebben te maken met een soort chronische ontsteking. Dit wil zeggen dat bij het begin van het ziektebeeld zeer waarschijnlijk pijnklachten aanwezig kunnen zijn. Deze worden verklaard door het ontstekingsproces (inflammatoire reactie) die op dat moment aanwezig is. De ontstekingsreactie stopt op een gegeven moment en zal dan resulteren in een verharding met littekenvorming in de wand van de zwellichamen.
We noemen deze verhardingen plaques. Deze verhardingen hebben doorgaans tot gevolg dat er een kromstand van de penis kan optreden in erectie. De penis staat dan bij een erectie niet meer mooi recht maar wijkt af naar links, rechts, etc… Alle mogelijke richtingen worden aangetroffen.
Vaak is op den duur ook een erectieprobleem aanwezig met betrekking tot de kwaliteit van de erectie. Hiermee bedoelen we dat er nogal eens een probleem is met het aanhouden van de erectie en dat de erectieduur onvoldoende wordt. De reden hiervoor is dat er op de plaats van de verharding (plaque) een lekkage van bloed uit de penis optreedt. We noemen dit een veneus lek.
Behandeling
De behandeling zal afhangen van de aard van de problemen die de ziekte van Peyronie bij u geeft. Dit betekent dat de behandeling zeer individueel zal zijn en mogelijk uit meerdere fasen zal bestaan. In eerste instantie is het nodig om het ontstekingsproces (inflammatoire reactie) stil te leggen. Hiervoor zijn in het verleden reeds meerdere behandelingen geprobeerd zoals bestralingen, vitamine E, Cortisone in pilvorm of rechtstreekse inspuitingen, … De meeste behandelingen hebben geen overtuigend succes; uiteindelijk was het meestal zo dat het spontaan stilvallen van de reactie voor een oplossing zorgde.Sinds enige jaren wordt gebruik gemaakt van ESWT-behandeling om het ontstekingsproces stil te leggen. De ESWT-behandeling staat voor Extra Corporeale ShockWave Therapie en dit betekent dus dat we door middel van schokgolven proberen de reactie in de plaque stil te leggen. Dit apparaat is afgeleid van de niersteenvergruizer. De ESWT-behandeling wordt in onze praktijk ook gebruikt voor bepaalde orthopedische problemen (bijvoorbeeld bij verkalkingen in pezen rond de schouder). Door de aard van de behandeling zult u begrijpen dat er meerdere behandelingen nodig zijn en dat er in elk geval een minimum van 3 behandelingen voorzien wordt om te proberen dit proces stil te leggen. Wanneer het ziekteproces stil ligt, zullen in principe de pijnklachten verdwijnen.Een tweede probleem, zoals reeds in deze tekst vermeld, is de misvorming (kromstand of curvatuur) die optreedt. Deze curvatuur kan mogelijk wat beïnvloed worden door de ESWT-behandeling. Het effect van ShockWavetherapie hierop is wisselend. Indien er een sterke curvatuur van de penis optreedt, zal het vaak noodzakelijk zijn om hiervoor een kleine ingreep uit te voeren.
De meest klassieke ingreep is een Nesbitt-plicaturatie. Dit is een techniek waarbij de zwellichamen “gereefd” worden. Dit betekent dat men de penis gaat recht trekken aan de tegenovergestelde zijde van de kromming. Dit is een zeer klassieke techniek met als voornaamste nadeel een (doorgaans beperkte) verkorting van de penis in erectie. De penis wordt met andere woorden nog zo lang als de kortste zijde van de kromming.
Soms wordt besloten om het zieke stuk uit het zwellichaam te verwijderen. Dit is uiteraard een zeer minutieuze operatie waarbij men vooral moet opletten de zenuwen en de bloedvaten niet te beschadigen. Indien het mogelijk is deze zenuwen en bloedvaten los te maken van de verharding in het zwellichaam zal men dus deze plaque uitsnijden (excideren). De wand van het zwellichaam die op die manier uitgesneden wordt, wordt dan vervangen door een “greffe”. Hiervoor werden in het verleden ook reeds meerdere materialen gebruikt. De beste resultaten worden bereikt met SIS (Small Intestine Submucosa).
Deze SIS-greffe bestaat uit weefsel dat men haalt uit een bepaalde laag van de dunne darm van een varken. Dit resulteert uiteraard in een correctie van de kromstand, een soepele wand van het zwellichaam en uiteraard geen verkorting na de ingreep. De operatieve behandeling met hetzij een Nesbitt-plicaturatie, hetzij een excisie van de plaque gebeurt doorgaans onder algemene narcose en dit in dagopname. Verder moet u ook weten dat seksuele activiteit de eerste 6 weken absoluut verboden is.
Welke techniek men ook gebruikt bij het operatief corrigeren, een besnijdenis (circumcisie) dient altijd te gebeuren. De enige manier om op een esthetische wijze de ingreep uit te voeren is door een toegangsweg onder de eikel. Hierdoor moet geen litteken gemaakt worden op de penis maar zal wel de voorhuid weggenomen moeten worden.
Ten slotte is het de vraag hoe het zit met de erectiekwaliteit. Zoals reeds gemeld, kan het zijn dat er toch stoornissen optreden in de bloedcirculatie van de zwellichamen, zeker wat de afvoer betreft (veneuze lekkage). Het kan met andere woorden toch nog noodzakelijk zijn om na het stilleggen van het inflammatoire proces en na het corrigeren van de kromstand van de penis een behandeling te voorzien voor de vermindering van de erectiekwaliteit. Hiervoor zijn heel wat behandelingen mogelijk waaronder medicatie en auto-injecties.
